خدایا!
می شود که چنین بنده ای را دست محبت بر سرش کشی؟
و سایه خدایی بر سرش بگستری؟
و جز این نمی شود.
بنده به کجا بگریزد که امتداد شاخه های بی نهایت کرم تو سایه نینداخته باشد؟
ای زیبای عاشق زیبایی! ای دلربای زیبا آفرین! ای دریای بی منتهای بخشش!
خدایا!
تنها
دست توست که می تواند قلب تاثیر پذیر مرا از شر خواسته های نفس خلاص
گرداند و تنها دم خداوندی توست که می تواند این دل را که در زیر پنجه های
هوای نفس به حالت اغماء افتاده است نجات دهد.
خدایا!
این دل شکسته را جز دستهای مهربانی تو درمانی نیست و این دست بسته را جز از ابر احسان تو بارانی، نه...
مهدی شجاعی
حرفهای ما هنوز ناتمام
تا نگاه می کنی :
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی !
پیش از آن که با خبر شوی
لحظه ی عزیمت تو ناگزیر می شود
آی ...
ای دریغ و حسرت همیشگی!
ناگهان
چقدر زود
دیر می شود !
